MBP

Czasy sarmackie - Złota Wolność czy anarchia, która rozsadziła Rzeczpospolitą od środka?
Kołtuneria mimo podgolonych łbów, czy złoty wiek kultury polskiej?
Podobno w katolickiej Sarmacji nietolerancja panowała, zaś polskie Kresy były krwawą kolonią, na której Rusini eksploatowani byli jak Murzyni.
Czym była Sarmacja?
Cóż to za zjawisko wokół którego nagromadziło się tak wiele mitów i przekłamań a tylu z nas sądzi, że o sarmacji wypada mówić wyłącznie negatywnie - na wszelki wypadek nie weryfikując faktów?
Jacek Kowalski - historyk sztuki, wykładowca akademicki, poeta i pieśniarz, w brawurowo opowiedzianych gawędach odczarowuje czarną legendę sarmacji, odrapując historyczną prawdę z zabobonów, które się do niej przylepiły.
Autor zabiera nas w podróż w zapuszczone rejony naszej historii, ukazując unikatowość kultury sarmackiej, jej bogactwo i rozmach.

Ogromna erudycja autora, ciepły humor i prowokacyjne tezy, które stawia, dają gwarancję, że książka będzie dla Czytelnika nie tylko kopalnią wiedzy ale i ucztą intelektualną.

Tytuł powyższy może nieco wprowadzać w błąd. Sugeruje mianowicie, że treść książki dotyczy trzech dziejopisów, najbliższych czasowo początkom naszego państwa. W rzeczywistości dotyczy ona czterech historyków. Trzech z pośród nich ukazało fragmenty wczesnych dziejów Polski. Paweł Jasienica, omawiając treści kronik Thietmara, Anonima Galla i Wincentego Kadłubka, dał do nich obszerny komentarz, który jest, podobnie jak dzieła pisarzy z XI i XII wieku, źródłem poznania potrzeb społecznych, tym razem w drugiej połowie XX wieku.Autor umieszcza swe uwagi w szerokim kontekście dziejowym wczesnego średniowiecza polskiego. Przytaczając fragmenty kronik, ukazuje realia dawnej epoki, wydarzenia polityczne i przede wszystkim zwraca uwagę na ich znaczenie dla kształtowania się świadomości zbiorowej Polaków, na wartości ważne dla ich wspólnoty wolność, niepodległość, przywiązanie do własnej ziemi i własnej tradycji.(ze Wstępu Henryka Samsonowicza)